DNB en AFM hebben twee vertrouwenspersonen benoemd. Bestuurders en commissarissen die worden of zijn getoetst door AFM/DNB kunnen in vertrouwen hun situatie bespreken met een van deze twee vertrouwenspersonen. Zij kunnen dat doen als zaken in de omgang of communicatie ertoe hebben geleid dat deze persoon is gekwetst, een persoonlijke grens is overschreden en de persoon zich hierdoor onveilig voelt in deze situatie of een gevoel van onvrede is ontstaan.
Eén van de hoofdtaken van een vertrouwenspersoon is het bieden van een luisterend oor aan de betrokkene en meedenken over de mogelijkheden om de situatie in gewenste richting te bewegen. Uit het interview met de vertrouwenspersonen die door toezichthouders zijn benoemd, valt op dat zij hun taak ruimer beschrijven dan gewoonlijk. Zij zien ook een rol voor de vertrouwenspersoon in het toepassen van hoor- en wederhoor om escalatie te voorkomen.
Echter, een rol als onderzoeker of bemiddelaar door de vertrouwenspersoon die iemand bijstaat in dezelfde zaak nadrukkelijk afgeraden in de opleidingen tot gecertificeerd vertrouwenspersoon. De vertrouwenspersoon staat immers naast degene die verhaal komt doen en mogelijk om advies vraagt. Het is vrijwel niet mogelijk om dan tegelijkertijd vanuit een neutrale positie de feiten vast te stellen en beoordelen. Net zo min is het werkbaar als vertrouwenspersoon om je neutraal op te stellen voor een bemiddeling. Ik ben benieuwd hoe dat in praktijk uitwerkt voor deze vertrouwenspersonen, en voor de personen die een beroep op hen doen.
