Nu de meesten van ons na een welverdiende vakantie weer aan de slag gaan, dringt bij velen het besef door, dat de herfst in aantocht is. Natuurlijk worden de dagen vanaf 21 juni al weer korter, maar tijdens zo’n lekkere vakantie schenk ik daar in ieder geval toch minder aandacht aan.
Nu hebben we in Nederland altijd wel wat te klagen en als er schijnbaar niets meer over is om over te klagen, is daar gelukkig altijd nog het weer. De Nederlandse zomer was in mijn beleving weertechnisch niet de beste zomer. Aan de andere kant: als je een week in de lokale sporthal of bieb moet doorbrengen omdat je zonder airconditioning letterlijk gekookt wordt, is de lol er natuurlijk snel vanaf.
Volgens het KNMI neemt als gevolg van de klimaatverandering wereldwijd de kans op extreem weer toe. Als gevolg van deze extremen neemt de kans op grote vluchtelingenstromen eveneens toe, zoals Geert Mak beschrijft in zijn boek ‘Grote verwachtingen’. In dit boek las ik zijn beschrijving van de manier waarop we als Europa de eerste twintig jaar van de 21e eeuw grote uitdagingen, waaronder bijvoorbeeld de financiële crisis, de opvang van (oorlogs-)vluchtelingen en de bestrijding van de coronapandemie hebben aangepakt. Zijn bespiegelingen zeggen mij dat het voorspellen van zelfs de nabije toekomst een steeds heikeler onderneming aan het worden is. De onzekerheid neemt toe op allerlei gebieden en dat zou een waarschuwingssignaal, een red flag, moeten zijn.
We denken bij een red flag meestal aan de figuurlijke betekenis van het woord: een onderdeel van het dossier dat we voor ons op tafel hebben liggen houdt een bijzonder risico in, dat we nader moeten onderzoeken. Maar soms kan een red flag ook voor een hele sector gelden. Voorbeeld is de opkomst van de digitale camera als red flag voor de producenten van filmrolletjes: het gevolg van een steeds verder gaande technische innovatie. Een recent voorbeeld uit ons vakgebied is de brief die Minister Hoekstra op 8 juli aan de Tweede Kamer schreef, waarin hij aangaf te laten onderzoeken wat de economische waarde van de trustsector in Nederland is. Aanleiding is het SEO rapport over illegale trustdienstverlening. In het rapport valt te lezen dat trustkantoren hun vergunning weliswaar inleveren, bijvoorbeeld onder druk van de wet- en regelgeving, maar dat enkele van deze verdwenen kantoren wel degelijk nog actief zijn. Naar schatting is zo’n 15% van de sector illegaal.
De laatste jaren is de maatschappelijke opinie flink opgeschoven als het gaat om het betalen van een fair share aan belastingen, met name door grote bedrijven. De grens tussen belastingontduiking (illegaal) en belastingontwijking (legaal) is niet zo helder als dat je misschien wel zou verwachten. Daarmee wordt al enige tijd en in toenemende mate een vraagteken gezet achter de trustsector, ondanks de goede bedoelingen van de kantoren die zich wel inspannen om aan de goede kant van de lijn te blijven. Want hoe we het ook wenden en keren, als je met allerlei kunstgrepen jouw fair share aan belastingen niet betaalt, zou je kunnen zeggen dat je in ieder geval niet in de geest van de wet handelt. Het geld dat je daarmee verdient kun je als illegaal verdiend geld bestempelen. Gelet op de definitie van witwassen raak je daarmee dus gelijk ook dit misdrijf.
Wil je meer weten over de wijze waarop bedrijven, misschien ook wel jouw klanten, hun belastingbetalingen optimaliseren? Na een geslaagd eerste zomercollege over complexe structuren door Jan van Koningsveld organiseren we een tweede college over dit thema. Via deze link kun je je inschrijven voor het Herfstcollege Complexe Structuren van 19 en 26 oktober 2021. We hopen je daar te ontmoeten om met elkaar dit thema goed uit te diepen.
