Het lijkt zo simpel: zeggen wat je van plan bent te doen en het vervolgens ‘gewoon’ uitvoeren. Maar dat is het niet, zo blijkt elke dag in de praktijk. En dan heb ik het niet alleen over mensen in je directe of indirecte werkkring. Zo van: “de directie belooft van alles, maar maakt nagenoeg niets daarvan waar”. Nee, ik heb het ook over jou. Een misschien wel confronterende boodschap, die toch van belang is eens op te schrijven.
Mensen verschillen en toch ook weer niet
We zijn allemaal mensen. Mensen van vlees en bloed met allemaal verschillende talenten, interesses, vaardigheden, etc. Maar ook met allemaal verschillende excuses om de dingen die je je hebt voorgenomen toch niet of slechts in afgezwakte vorm uit te voeren. Niets om je voor te schamen, want het is van alle tijden en echt voor iedereen herkenbaar.
Het lastige alleen is wel, dat soms ook anderen rekenen op wat je in eerste instantie hebt beloofd te gaan doen. Je had je toch zo voorgenomen meer te gaan sporten, meer tijd te besteden aan vrienden en/of je gezin. In je enthousiasme heb je je plannen ook gedeeld met de mensen die het aangaat. Misschien heb je dat ook wel gedaan zodat je voor jezelf een stok achter de deur had. En toch moet je constateren, dat het toch niet helemaal is geworden wat je had gedacht. Na wat verwoede pogingen zakt het toch weer in en zit je toch weer te lang achter je laptop bijvoorbeeld.
Is minder beloven de oplossing?
Is het om moedeloos van te worden? Moeten we dan maar minder beloven, zodat we anderen en ons zelf minder teleur hoeven stellen? Dat zou een idee zijn, ware het niet, dat je natuurlijk te maken hebt met druk. Druk om dingen te veranderen, te doen, te ondernemen. Dat kan formele druk zijn, bijvoorbeeld omdat het nu eenmaal je baan is waarvoor je betaald krijgt, maar ook informele druk. Informele, intermenselijke druk in je omgeving om iets te doen of na te laten. Soms lijkt een vraag of aanbod best interessant terwijl je, als je er even goed over nadenkt, weet dat het niet handig is om het te accepteren. Hoe bied je nu weerstand aan dat soort druk?
Het kan ook nog erger: hoe zou je kiezen tussen twee alternatieven die beide evenveel waarde toevoegen? Het gaat hier om de keuze tussen twee goeden, bijvoorbeeld: je vrije tijd besteden aan intensief sporten in de sportschool of deze tijd besteden aan quality time met je gezin. Gelukkig is het vaak mogelijk om de keuze helemaal niet te maken en beide alternatieven uit te voeren, maar soms is dat ook niet het geval: een situatie waarin je te maken krijgt met een dilemma.
Uitdagingen voor iedere organisatie
Wat ik hierboven heb geschreven over persoonlijke afwegingen en het omgaan met intermenselijke druk speelt ook voor organisaties. Ook organisaties maken plannen, waarvan ze vaak slechts een deel waarmaken. Ook organisaties staan onder druk. Wat bijvoorbeeld te denken van de acties van Milieudefensie, die op 13 januari 29 grote bedrijven heeft opgeroepen om binnen drie maanden met een concreet en haalbaar klimaatplan te komen? Natuurlijk, tegenwoordig schrijft nagenoeg iedere organisatie, dat het zich wil inspannen om een belangrijke bijdrage te leveren aan het behalen van de Duurzaamheidsdoelen van de Verenigde Naties (SDG’s). De vraag is alleen: zet je je goede voornemens ook om in plannen en voer je deze dan ook uit? Een beschuldiging van greenwashing wil je ook weer niet per se aan je broek, terwijl je stakeholders wel degelijk verwachten dat je als organisatie stappen zet op dit vlak. Een hele uitdaging.
En dit soort uitdagingen voor organisaties bestaan niet alleen op het vlak van duurzaamheid en het halen van klimaatdoelen. Een al veel ouder thema is het acteren als integere organisatie. Want ook dat is een nobel doel, waar veel mission statements het met ronkende teksten over hebben. Niet alleen omdat het moet van de wet, waar de toezichthouder op acteert, maar ook omdat deze organisaties zeggen intrinsiek gemotiveerd te zijn als een integere organisatie te boek te staan. Een geweldig doel, dat als je het haalt, zonder twijfel veel voordelen oplevert. De vraag alleen is: hoe heeft jouw organisatie deze ambitie vertaald in beleid, processen en procedures? In welke mate geeft iedereen elkaar het goede voorbeeld binnen de organisatie? Dat is ‘where the rubber meets the road’ zoals het in goed Amerikaans heet.
Minder beloven is een idee, maar niet vol te houden. Mijn suggestie: bepaal je prioriteiten, vertaal het naar concrete stappen en voer ze uit. Haal advies van mensen die er verstand van hebben en vraag hulp van elke stakeholder.
Ik wens je veel succes!
