Traditioneel is de periode rond het eind van het jaar de periode waarin veel mensen goede voornemens formuleren voor het komende jaar. Gezonder leven, meer sporten, stoppen met roken, minder drinken, meer tijd met familie doorbrengen, etc. Zelf ben ik gestopt met deze voornemens alleen in deze periode van het jaar. Ik probeer het hele jaar door zaken direct op te pakken, als ik merk dat ik het weer eens wat laat versloffen. Nadeel daarvan is dat ik eigenlijk ook geen reflectiemoment heb om mijn eventuele blinde vlekken in beeld te brengen. In de waan van de dag zijn die momenten erg spaarzaam. Nu gaan niet alle goede voornemens over blinde vlekken, even vaak is het een gebrek aan ruggengraat, wat ervoor zorgt dat het goede voornemen de prullenbak in kan.
Gelukkig doet een aantal mensen uit mijn directe omgeving wél aan de jaarlijkse goede voornemens en zij wijzen mij pro-actief op die blinde vlekken als het nodig is. Alsof ik daarop zit te wachten….;-)
Dat zet mij aan het denken. Bestaat er voor organisaties ook zoiets als goede voornemens voor het nieuwe jaar? Mijn eerste reactie is ja! Gedurende het jaar zijn er tal van momenten dat doelstellingen tegen het licht worden gehouden: halen we onze commerciële doelen, zijn de kosten niet te hoog, lopen we integriteitsrisico’s? Dit doen organisatie vaak door bijvoorbeeld het doorlopen van de jaarlijkse planningscyclus en de SIRA, de systematische integriteitsrisicoanalyse. Aan de hand hiervan wordt bijgestuurd en kun je met enige fantasie zeggen dat er gewerkt wordt aan de goede voornemens.
Maar zoals ook voor mij geldt, geldt mogelijk ook voor organisaties: zijn er blinde vlekken of ontbreekt het op onderdelen aan ruggengraat? Zetten we de klant (en zijn belang) écht voorop of kiezen we voor de korte termijn: winstmaximalisatie? Wat mij betreft is dit het equivalent van mijn voornemen om meer te sporten: ga ik het doen, of ga ik deze avond (korte termijn) lui op de bank liggen? Als ik dit opschrijf, kom ik eigenlijk tot de conclusie dat mijn methode niet voldoende is. Misschien heb ik jaren geleden de weg van de minste weerstand gekozen: door geen goede voornemens te benoemen aan het einde van het jaar, hoef ik er ook niet over na te denken. Een vast moment in het jaar kan daar wel degelijk aan bijdragen, zeker als ik mijn naaste omgeving deelgenoot maak van mijn reflecties én doelstellingen. Zij kunnen mij helpen om ook daadwerkelijk aan de slag te gaan. Waarom zouden organisaties ook niet zoiets in het leven roepen? Een moment, aan het einde van het jaar om de goede voornemens voor het komend jaar op te schrijven, naast de initiatieven die al lopen. Doen we nu echt de zaken die in onze missie staan, of hebben we blinde vlekken en/of een gebrek aan ruggengraat? Een mooie taak ook voor de compliance officer om hier een rol in te pakken wat mij betreft.
Mijn les is in ieder geval om weer goede voornemens te hebben. Ik heb vanwege dit nieuwe inzicht mijn strategie gewijzigd: ik heb weer goede voornemens uitgesproken. En… mijn vrouw benoemd als mijn persoonlijke compliance officer. Dat komt helemaal goed in 2023!
