Ik begeleid als vertrouwenspersoon mensen die willen sparren over het oplossen van ongewenste omgangsvormen en/of over hun vermoedens van integriteitsschendingen zoals misstanden.
Van de zomer sprak ik iemand die zich ernstig zorgen maakte over zijn organisatie. Hij vermoedde corruptie in de top en kon hier ook een aantal goede voorbeelden van noemen. Hij wilde graag iets doen om dit te beëindigen, omdat hij vreesde dat het voortbestaan van de organisatie gevaar loopt als dit niet wordt opgelost.
Opties bij een vermoeden van een misstand
In het tweede gesprek bespraken we de opties die hij had om dit intern te bespreken. We keken daarbij naar de klokkenluidersregeling:
Hij neigde naar de optie om vertrouwelijk te melden via de vertrouwenspersoon. Op die manier zou zijn naam niet bekend worden bij de compliance officer en of de voorzitter van de raad van bestuur. Via mij zou wel de communicatie in stand kunnen blijven. Eventuele onderzoekers zouden hem nog vervolgvragen kunnen stellen en de onderzoekers zouden hem via mij op de hoogte kunnen houden van het onderzoek.
Angst
We spraken af dat hij de melding op papier zou zetten en dat ik die tegen zou lezen. Na twee weken spraken we elkaar weer. In plaats van de melding te bespreken, gaf hij aan zich terug te trekken. Hij vond het dermate spannend dat hij er niet meer van sliep. Zijn vrouw maakte zich inmiddels ook zorgen. Ze had het voorbeeld van Ad Bos[1] voor ogen en zag zich zelf al op straat staan.
Teleurstelling
Hoewel ik niet mag sturen als vertrouwenspersoon, had ik daar toch even de neiging toe. Ik snapte de angst, maar vond het zonde dat er niet doorgepakt kon worden. Hoewel ik nog weinig feiten had gehoord, had ik het gevoel dat hier echt sprake zou kunnen zijn van een misstand. En heel eerlijk? Wanneer een melder niet door durft te zetten, wat af en toe gebeurt, heb ik persoonlijk het gevoel dat ik gefaald heb. Terwijl ik ook weet dat dit niet altijd zo hoeft te zijn. Melden is nu eenmaal spannend en impactvol en heeft veel redenen in zich om niet door te gaan. Als vertrouwenspersoon heb ik de keuze van de potentiële melder te respecteren.
Wat als….
Ik bedacht me, of de situatie anders had uitgepakt als de nieuwe Wet bescherming klokkenluiders al in werking was getreden. Nederland had dit vorig jaar december al op orde moeten hebben. De nieuwe wet biedt extra waarborgen voor medewerkers die op grond van een klokkenluidersregeling een melding maken van een vermoeden van een misstand.
Ik noem een paar veranderingen:
Ik weet dat de ‘wat-als-vraag’ weinig zin heeft om te stellen. Ik denk dat de nieuwe wet, ondanks de gebreken die er ook nog zijn in deze nieuwe wet, potentiële melders beter ondersteunt in het meldtraject. Wellicht helpt dit straks meer mensen om een melding te maken en het meldtraject volledig te kunnen doorlopen. Ik hoop daarom dat deze wet niet nog langer uitgesteld wordt, zodat mensen eerder gebruik kunnen maken van de betere bescherming die geboden wordt.
Heb je vragen naar aanleiding van mijn blog?
Stel ze gerust. Ik ben te bereiken op c.wielenga@compliance-instituut.nl of op 06 20 49 27 49.
Wil je meer weten over de nieuwe wet?
Zie voor een actuele stand van zaken van de Wet bescherming klokkenluiders de volgende pagina. Mocht je meer willen weten over de implementatie van de wet, wees dan van harte welkom op onze online themamiddag ‘Veilig de klok luiden’.
[1] Ad Bos is een klokkenluider van de bouwfraude die vanwege het klokkenluiden veel tegenspoed heeft gekend. Zo is hij zijn baan en huis kwijt geraakt.